پلی به آرامش

در پژوهش بنی جمالی و همکاران (1383) علل از هم­پاشیدگی خانواده­ها و نیز موفقیت ازدواج زوج­های جوان را شامل موارد ذیل عنوان کردند: 1- کمی سن جوانان به هنگام ازدواج، فقر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کم­سواد بودن، پایین بودن سطح شغلی، دخالت بی­مورد اطرافیان، پدیده طلاق والدین زوج­های ناموفق، وابستگی مالی زوجین به والدین، همه از عوامل تهدیدکننده زندگی مشترک زوجین جوان بودند؛ 2- عرم همسویی زوجین در جهات مختلف موجب اختلاف زناشوئی بین زوجین می­شود؛ 3- تشابه نظرات زوجین به عنوان عامل تداوم بخش زندگی مشترک شناخته شد؛ 4- وجود بیماری­های جسمی، روانی و اختلالات رفتاری اعلام نشده از سوی همسران و خانواده­های آن­ها عامل سستی روابط زوجین تلقی شد.

مهارت­های ارتباطی

ارتباط نقش مرکزی در ازدواج ایفا می­کند  به گونه­ای که از لحاظ ویژگی­های زناشوئی مشخص شده است که ارتباط مؤثر و کارآمد میان شوهر و همسر مهم­ترین جنبه خانواده­های دارای عملکرد مطلوب می­باشد (گریف[1]، 2000،. بک[2] و جونز[3] (1972، به نقل از ساپینگتون، 1382) متوجه شدند که رایج­ترین مشکل در ازدواج­های ناآرام و پردردسر همانا ارتباط ضعیف است. به عبارت دیگر موضوعات ارتباطی ممکن است نگرانی­ها و دل­مشغولی­های اولیه برخی زوج­های مراجعه کننده برای درمان باشد . رویکردهای ارتباطی اغلب با سه فرض اساسی به بررسی ازدواج و روابط زناشوئی می­پردازند: 1- تعارض­های زناشوئی غیرقابل اجتنابند، هدف درمان­های ارتباطی حذف کامل این تعارض­ها نیست بلکه تلاش می­کنند تا به آن­ها جهت دهند و آن­ها را در مسیرهایی سازنده به کار گیرند؛ 2- ارتباط در دو سطح کلامی و غیرکلامی روی می­دهد

سبک­های دلبستگی

نظریه دلبستگی که اولین بار در زمینه رشد کودکان به کار رفت، اخیراً برای روابط دلبستگی بزرگسالان به کار رفته است و تأثیر عظیمی بر ایجاد زوج درمانی هیجان­محور داشته است . اولین بار هازن[7] در 1987 مطرح کرد که سبک­های دلبستگی منعکس­کننده تمایزات اساسی در بازنمایی­های ذهنی عشق رمانتیک بزرگسالان هستند . صیادپور (1384) با اشاره به پژوهش­های انجام شده در این زمینه بیان می­کند که افراد ایمن با ابراز صمیمیت و بیان عواطف خود بر پایه عشق و دوستی شرایطی را فراهم می­آورند که موجب برخورداری بیشتر آنان از احساس رضایت می­شود؛ در حالیکه افراد پرهیزی و دوسوگرا، با فاصله گرفتن عاطفی و اضطراب، کیفیت ارتباط زناشوئی را منفی ارزش­گذاری می­کنند.